Να φύγουμε. Να αφήσουμε το σπίτι έρημο, τα πιάτα στον νεροχύτη, τα ρούχα ασιδέρωτα, το παιδί νηστικό. Να μείνει η πολυθρόνα μόνη της, χωρίς τα σώματα να την βουλιάζουν, να μείνει η συνήθεια μόνη της, χωρίς ζωές να την ταΐζουν. Να ξεπεράσουμε τα καθημερινά ζώντας τα αιώνια. Να αντισταθούμε στα βέβαια, κυνηγώντας τα απίθανα. Να ξεχαστείς από τις δουλειές για να μην με ξεχάσεις. Να αφήσεις το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ για να μην με παρκάρεις. Να με βάλεις μπροστά. Να σε έχω δίπλα. Να σταματήσεις να ντρέπεσαι για όσα δεν μπόρεσες. Να σταματήσω να φοβάμαι για όσα δεν χώρεσα. Να κρατήσεις την αναπνοή σου μέχρι να ξαναβρείς καινούριο αέρα. Να κρατήσω τις γροθιές μου μέχρι να ξαναβρώ καινούριο τοίχο. Να μεταμορφωθείς σε ό,τι δεν μπορείς να γίνεις. Να μεταμορφωθώ σε ό,τι δεν μπορώ να αντέξω.
Να φύγουμε. Να κατέβουμε στο νησί. Να πάμε βόλτα με την βάρκα σε θαλάσσιες σπηλιές. Να περπατήσουμε δίπλα σε ποτάμια ορμητικά. Να κολυμπήσουμε σε λίμνες ερμητικές. Να βρούμε μια γειτονιά χωρίς αυτοκίνητα, βιαστικούς περαστικούς, ανυπόφορους γείτονες, έρωτες που ξεθυμαίνουνστην δεύτερη σκηνή, αγάπες που δεν φτάνουν ούτε στα μισά μιας ταινίας. Να ζήσουμε χωρίς σενάριο, να μην αφήσουμε τον διάλογο να οδηγήσει τον νου, να μην αφήσουμε τους μήνες να ακολουθήσουν τον χρόνο, να μην αφήσουμε τα σύνορα να ορίσουν τον τόπο.
Να φύγουμε. Να κάνουμε ένα πείραμα ακριβό. Να κοιτάξουμε την αιωνιότητα στα μάτια και να της δώσουμε τροφή. Να μην αφήσουμε το τέλος να νικήσει. Να μην αφήσουμε τον φόβο να κρατήσει.
Να φύγουμε. Μην φοβάσαι αν θα χαθούμε στον δρόμο. Γιατί δρόμο δεν θα ξαναχαράξουμε ποτέ.
ΠΗΓΗ: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/07/blog-post_3038.html#ixzz222MbokjW
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου