Πώς επουλώνονται οι «πληγές» της Γης

E A R T H 

    Με τη βοήθεια επιστημονικών οργάνων που είχαν «ταφεί» σε βάθος μισού χιλιομέτρου, στην Κίνα, ερευνητές παρατήρησαν για πρώτη φορά με ποιον τρόπο κλείνει ένα γεωλογικό ρήγμα μετά από μεγάλο σεισμό.

       Σε έκθεσή τους στην επιθεώρηση Science, οι ερευνητές από την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες αναφέρουν ότι η διαδικασία θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το κλείσιμο μιας αμυχής. Κατά τη διάρκεια ενός σεισμού, εξηγούν, το έδαφος «σκίζεται» κατά μήκος ενός ρήγματος αποκτώντας οδοντωτές «πληγές».

       Έπειτα από τον καταστροφικό σεισμό 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, στο Σιτσουάν, το 2008, στον οποίο έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 70.000

άνθρωποι, οι ερευνητές μελέτησαν τη ροή υπόγειων υδάτων σε μία γεώτρηση, πάνω στο ρήγμα, σε μια προσπάθεια να διαπιστώσουν πόσο γρήγορα θα γέμιζε το ρήγμα.

Όπως εξηγούν, η καταστροφή του εδάφους μετά από ένα τόσο μεγάλο σεισμό καθιστά τους βράχους πιο διαπερατούς, όμως καθώς οι βράχοι ανακάμπτουν, αυτή τους η ιδιότητα περιορίζεται.

Οι επιστήμονες είδαν ότι, σε μία 18μηνη περίοδο παρατήρησης, η οποία άρχισε δύο χρόνια μετά από το σεισμό, οι ρυθμοί ροής των υδάτων στη γεώτρηση μειώθηκαν πολύ γρήγορα. Αυτό, υποστηρίζουν, σημαίνει πιθανότατα ότι οι ρωγμές στους βράχους άρχισαν να συρρικνώνονται και να κλείνουν, περιορίζοντας τη ροή του νερού.

Με την εκδήλωση νέων σεισμών, διαπιστώθηκε ότι η ροή επιταχυνόταν και πάλι, διακόπτοντας τη διαδικασία της επούλωσης. Μάλιστα τα ανοιχτά τμήματα του ρήγματος που βρίσκονταν στο στάδιο της ανάκαμψης επηρεάστηκαν ακόμη και από σεισμούς σε πολύ μακρινές περιοχές, όπως τη δόνηση των 9 Ρίχτερ στην Ιαπωνία, το Μάρτιο του 2011, ή το σεισμό 7,8 Ρίχτερ στη Σουμάτρα της Ινδονησίας, τον Απρίλιο του 2010.

Αν και παραδέχονται ότι η μελέτη τους δημιουργεί νέα ερωτηματικά, οι ερευνητές δηλώνουν ενθουσιασμένοι. «Γνωρίζουμε ήδη πως για πολλούς λόγους τα πραγματικά ρήγματα ενδέχεται να μην συμπεριφέρονται με τον τρόπο που περιμένουμε», δήλωσε στο LiveScience η Έμιλι Μπρόντσκι από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Κρουζ και μία εκ των συντακτών της έκθεσης.

«Εάν πρόκειται να μάθουμε νέα πράγματα ή να πάμε πέρα από τα σύνορα της φαντασίας μας, χρειάζεται να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει.»

naftemporiki.gr