TECHNOLOGY
Στο site του National Geographic µπορείτε να δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο, το οποίο αφορά στην πρώτη κλήση µε κινητό µέσω εµπορικού δικτύου, που πραγµατοποιήθηκε πριν από 30 χρόνια και να ακούσετε τον τότε Πρόεδρο της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Ameritech, Bob Barnett, ο οποίος πραγµατοποίησε την πρώτη κλήση, να σχολιάζει: "Προσπαθούµε να το οπτικοποιήσουµε και φανταζόµαστε ανθρώπους να περπατούν στον δρόµο και να µιλούν µόνοι τους, κρατώντας ένα ακουστικό". "Κι όµως, πιστεύαµε ότι θα µπορούσε να συµβεί", προσθέτει σήµερα.
Κάτι λοιπόν που 30 χρόνια πριν φάνταζε ως σκηνή από sci-fi ταινία σήµερα αποτελεί µια αυτονόητη πραγµατικότητα, σε βαθµό που κανείς δεν ενοχλείται βλέποντας ανθρώπους να προχωρούν στον δρόµο µιλώντας "µόνοι τους". Πού να µας έβλεπαν να µιλάµε στο ρολόι µας ή να βιντεοσκοπούµε αγνώστους µε µια κάµερα προσαρτηµένη στα γυαλιά µας. Οh wait, αυτές δεν είναι σκηνές από το Mission Impossible ή το Matrix, αλλά διαδραµατίζονται ήδη εκεί έξω.
Το Google Glass έχει ήδη διανεµηθεί στους πρώτους 2.000 "τυχερούς" developers και ανθρώπους της βιοµηχανίας και αναµένεται να ηγηθεί της κούρσας µιας νέας γενιάς gadgets που "φοριούνται". Εκτός από την Google, ήδη η Apple, η Samsung και η LG ετοιµάζουν "έξυπνα" ρολόγια, ενώ ουκ ολίγοι κατασκευαστές θα στραφούν στην κατηγορία, αφού οι προβλέψεις να είναι δυσθεώρητες: η εταιρεία συµβούλων iSuppli προβλέπει ότι µέχρι το 2016 θα πωληθούν 100 εκατοµµύρια συσκευές, ενώ η Gartner υπολογίζει τους τζίρους της κατηγορίας σε πάνω από 10 δισ. δολάρια.
Το νέο αυτό trend δεν αφορά όµως µόνο εταιρικούς ισολογισµούς και ανταγωνισµούς, αλλά αναµένεται να µεταµορφώσει το σύγχρονο lifestyle και να επηρεάσει την ίδια την κοινωνική δοµή. Σε πολλούς οι ανησυχίες ακούγονται υπερβολικές, αλλά για φανταστείτε χιλιάδες ή εκατοµµύρια χρήστες να περιφέρονται φωτογραφίζοντας και βιντεοσκοπώντας αγνώστους και κοινοποιώντας διαρκώς και άκριτα τη δραστηριότητα και των µεν και των δε.
Μια συσκευή που θυµίζει το concept της Google είναι το Memoto, το οποίο επίσης ενσωµατώνει κάµερα και είναι προγραµµατισµένο να τραβά µία φωτογραφία κάθε 30 δευτερόλεπτα χωρίς την παρέµβαση του χρήστη που το φοράει. Η φωτογραφία αυτή θα ανεβαίνει αυτόµατα στα συνδεδεµένα κοινωνικά δίκτυα ή άλλα sites, ενώ παράλληλα θα αποθηκεύεται σε ένα µεταµοντέρνο και άκρως τροµακτικό προσωπικό ηµερολόγιο. Πού ήσουν, µε ποιον ήσουν, πότε και πώς. Η ιστορία της ζωής σου καταγράφεται µε φωτογραφίες και βίντεο σχεδόν χωρίς τη θέλησή σου. Όλα αποθηκεύονται στο cloud. Σε κάποιον µακρινό server µιας µεγάλης ή µικρότερης εταιρείας που θεωρητικά και µόνο σου υπόσχεται ότι θα διαφυλάξει τα προσωπικά σου δεδοµένα. Ως πότε όµως; Μέχρι να πουληθεί, να αλλάξει τους όρους χρήσης ή απλώς να υπογράψει ένα συµβόλαιο µε µια διαφηµιστική εταιρεία;
Μακριά από µας οι συνωµοσιολογίες και οι ψευδοσυντηρητισµοί, αλλά το συγκεκριµένο βήµα της τεχνολογίας φαντάζει πολύ πιο επικίνδυνο παρά συναρπαστικό. Και το δυσάρεστο είναι ότι οι χρήστες, οι οποίοι εσχάτως αλλά ταχύρρυθµα εκπαιδεύτηκαν σε µια κουλτούρα sharing χωρίς όρια, δεν δείχνουν διατεθειµένοι να διαπραγµατευτούν τα ατοµικά τους δικαιώµατα και τη διαφύλαξη της ιδιωτικότητας. Γι’ αυτό, λοιπόν, µπροστά στις όντως συναρπαστικές προοπτικές της τεχνολογίας πρέπει να υψωθούν το ταχύτερο δυνατό ορθολογικές φωνές.
Όχι τσιρίδες, διαµαρτυρίες και κενά συνθήµατα, αλλά ουσιαστικός αντίλογος, που να µετουσιωθεί σε ένα άτυπο –ή και τυπικό– "κοινωνικό συµβόλαιο" µε υπερεθνική ισχύ και παγκόσµια εµβέλεια.
ΠΗΓΗ
Στο site του National Geographic µπορείτε να δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο, το οποίο αφορά στην πρώτη κλήση µε κινητό µέσω εµπορικού δικτύου, που πραγµατοποιήθηκε πριν από 30 χρόνια και να ακούσετε τον τότε Πρόεδρο της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Ameritech, Bob Barnett, ο οποίος πραγµατοποίησε την πρώτη κλήση, να σχολιάζει: "Προσπαθούµε να το οπτικοποιήσουµε και φανταζόµαστε ανθρώπους να περπατούν στον δρόµο και να µιλούν µόνοι τους, κρατώντας ένα ακουστικό". "Κι όµως, πιστεύαµε ότι θα µπορούσε να συµβεί", προσθέτει σήµερα.
Κάτι λοιπόν που 30 χρόνια πριν φάνταζε ως σκηνή από sci-fi ταινία σήµερα αποτελεί µια αυτονόητη πραγµατικότητα, σε βαθµό που κανείς δεν ενοχλείται βλέποντας ανθρώπους να προχωρούν στον δρόµο µιλώντας "µόνοι τους". Πού να µας έβλεπαν να µιλάµε στο ρολόι µας ή να βιντεοσκοπούµε αγνώστους µε µια κάµερα προσαρτηµένη στα γυαλιά µας. Οh wait, αυτές δεν είναι σκηνές από το Mission Impossible ή το Matrix, αλλά διαδραµατίζονται ήδη εκεί έξω.
Το Google Glass έχει ήδη διανεµηθεί στους πρώτους 2.000 "τυχερούς" developers και ανθρώπους της βιοµηχανίας και αναµένεται να ηγηθεί της κούρσας µιας νέας γενιάς gadgets που "φοριούνται". Εκτός από την Google, ήδη η Apple, η Samsung και η LG ετοιµάζουν "έξυπνα" ρολόγια, ενώ ουκ ολίγοι κατασκευαστές θα στραφούν στην κατηγορία, αφού οι προβλέψεις να είναι δυσθεώρητες: η εταιρεία συµβούλων iSuppli προβλέπει ότι µέχρι το 2016 θα πωληθούν 100 εκατοµµύρια συσκευές, ενώ η Gartner υπολογίζει τους τζίρους της κατηγορίας σε πάνω από 10 δισ. δολάρια.
Το νέο αυτό trend δεν αφορά όµως µόνο εταιρικούς ισολογισµούς και ανταγωνισµούς, αλλά αναµένεται να µεταµορφώσει το σύγχρονο lifestyle και να επηρεάσει την ίδια την κοινωνική δοµή. Σε πολλούς οι ανησυχίες ακούγονται υπερβολικές, αλλά για φανταστείτε χιλιάδες ή εκατοµµύρια χρήστες να περιφέρονται φωτογραφίζοντας και βιντεοσκοπώντας αγνώστους και κοινοποιώντας διαρκώς και άκριτα τη δραστηριότητα και των µεν και των δε.
Μια συσκευή που θυµίζει το concept της Google είναι το Memoto, το οποίο επίσης ενσωµατώνει κάµερα και είναι προγραµµατισµένο να τραβά µία φωτογραφία κάθε 30 δευτερόλεπτα χωρίς την παρέµβαση του χρήστη που το φοράει. Η φωτογραφία αυτή θα ανεβαίνει αυτόµατα στα συνδεδεµένα κοινωνικά δίκτυα ή άλλα sites, ενώ παράλληλα θα αποθηκεύεται σε ένα µεταµοντέρνο και άκρως τροµακτικό προσωπικό ηµερολόγιο. Πού ήσουν, µε ποιον ήσουν, πότε και πώς. Η ιστορία της ζωής σου καταγράφεται µε φωτογραφίες και βίντεο σχεδόν χωρίς τη θέλησή σου. Όλα αποθηκεύονται στο cloud. Σε κάποιον µακρινό server µιας µεγάλης ή µικρότερης εταιρείας που θεωρητικά και µόνο σου υπόσχεται ότι θα διαφυλάξει τα προσωπικά σου δεδοµένα. Ως πότε όµως; Μέχρι να πουληθεί, να αλλάξει τους όρους χρήσης ή απλώς να υπογράψει ένα συµβόλαιο µε µια διαφηµιστική εταιρεία;
Μακριά από µας οι συνωµοσιολογίες και οι ψευδοσυντηρητισµοί, αλλά το συγκεκριµένο βήµα της τεχνολογίας φαντάζει πολύ πιο επικίνδυνο παρά συναρπαστικό. Και το δυσάρεστο είναι ότι οι χρήστες, οι οποίοι εσχάτως αλλά ταχύρρυθµα εκπαιδεύτηκαν σε µια κουλτούρα sharing χωρίς όρια, δεν δείχνουν διατεθειµένοι να διαπραγµατευτούν τα ατοµικά τους δικαιώµατα και τη διαφύλαξη της ιδιωτικότητας. Γι’ αυτό, λοιπόν, µπροστά στις όντως συναρπαστικές προοπτικές της τεχνολογίας πρέπει να υψωθούν το ταχύτερο δυνατό ορθολογικές φωνές.
Όχι τσιρίδες, διαµαρτυρίες και κενά συνθήµατα, αλλά ουσιαστικός αντίλογος, που να µετουσιωθεί σε ένα άτυπο –ή και τυπικό– "κοινωνικό συµβόλαιο" µε υπερεθνική ισχύ και παγκόσµια εµβέλεια.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου