ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ Κ.Κ.Ε ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Με αφορμή την συμπλήρωση 100 ετών ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της Μακεδονίας μας από τους Τούρκους, κάποιοι παπαγάλοι των ΜΜΕ έχουν το θράσος να εκθειάζουν (!!!) τον ρόλο των Εβραίων σ' αυτήν! Επειδή λοιπόν και η προπαγάνδα έχει τα όριά της, ας ξεστραβωθούν να διαβάσουν τα "κατορθώματα" των Ιουδαίων, όπως εκφράστηκαν μέσα από το επίσημό όργανό τους, το σιωνιστικό ανθελληνικό Κ.Κ.Ε:

ΤΟ «εβραϊκό» ΚΚΕ , η ανθελληνική του στάση και η πρώτη προσπάθεια των Εβραίων βουλευτών και ιδρυτών του, για την απόσχιση της Μακεδονίας, με πρόσχημα τα «Δικαιώματα των Μειονοτήτων»...

Το ΚΚΕ  ιδρύθηκε από Εβραίους και κρυπτοεβραίους  της Θεσσαλονίκης που τήρησαν Ανθελληνική στάση και τελικά  «καπέλωσαν» τους πατριώτες  Έλληνες Σοσιαλιστές και έτρεξαν να προσαρτηθούν στους ΕβραιοΣιωνιστές Μπολσεβίκους της  Μόσχας ...  Η εισροή των Ελλήνων προσφύγων  της Μ. Ασίας (γενοκτονία των οποίων  οργανώθηκε από Κρυπτοεβραίους Νεότουρκους της Θεσσαλονίκης - Κεμάλ - Τζαβίντ - Carasso, κλπ.)  ενόχλησε πολύ τους Ισραηλίτες της Θεσσαλονίκης: Οι πρόσφυγες, τους εκτόπισαν  από το  εμπόριο, και τους χάλασαν τις μπίζνες.... Αντιδρώντας,   εναντιώθηκαν εκλογικά στο Βενιζέλο (γιατί  «βοήθησε»  τους πρόσφυγες να εγκατασταθούν στη Β.Ελλάδα), παρόλο που εκείνος  «φρόντιζε για τα ζητήματά τους»!   Ποιά η στάση του Βενιζέλου;

Στο άρθρο του Γ. Λεονταρίτη, «Εβραίοι, ΚΚΕ και Ελευθέριος Βενιζέλος», Άρδην, τεύχος 35, διαβάζουμε:
Λί­γοι γνω­ρί­ζουν σή­με­ρα, ό­τι οι Ε­βραί­οι της Θεσ­σα­λο­νί­κης έ­παι­ξαν πρω­τεύ­ο­ντα ρό­λο στην ί­δρυ­ση του ΚΚΕ το ο­ποί­ο, του­λά­χι­στον στα πρώ­τα χρό­νια της πο­ρεί­ας του, ε­πη­ρε­ά­στη­κε έ­ντο­να α­πό τον Ε­βρα­ϊ­κό ε­θνι­κι­σμό.

Το ξε­κί­νη­μα γί­νε­ται με την πε­ρί­φη­μη «Φε­ντε­ρα­σιόν», τη “Σο­σια­λι­στι­κή Ερ­γα­τι­κή Ο­μο­σπον­δί­α Θεσ­σα­λο­νί­κης”. Ή­ταν η κυ­ριό­τε­ρη και η μα­ζι­κό­τε­ρη σο­σια­λι­στι­κή ορ­γά­νω­ση, που πή­ρε μέ­ρος στην ί­δρυ­ση του ΣΕ­ΚΕ, το οποίο αρ­γό­τε­ρα με­το­νο­μά­στη­κε σε ΚΚΕ. Ι­δρυ­τής της Φε­ντε­ρα­σιόν υ­πήρ­ξε ο Εβραίος  Α­βρα­άμ Μπε­να­ρό­για, ο ο­ποί­ος γεν­νή­θη­κε και με­γά­λω­σε στη Βουλ­γα­ρί­α. Με α­φορ­μή το κί­νη­μα των Νε­ότουρ­κων το 1908, ε­γκα­τα­στά­θη­κε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, ό­που ί­δρυ­σε την Φε­ντε­ρα­σιόν.

Θα πρέ­πει να θυ­μί­σου­με ό­τι οι Ε­βραί­οι σε­φαρ­δί­τες, ή Ι­σπα­νο­ε­βραί­οι, έ­φτα­σαν στην Ο­θω­μα­νι­κή αυ­το­κρα­το­ρί­α στα τέ­λη του 15ου αιώ­να και αρ­χές του 16ου. Ε­γκταστάθη­καν κυ­ρί­ως στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη και τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, και πολ­λοί απ’ αυ­τούς κα­τέ­λα­βαν υ­ψη­λά α­ξιώ­μα­τα του Ο­θω­μα­νι­κού κρά­τους. Μέ­λη της Ισ­ρα­η­λι­τι­κής κοι­νό­τη­τας πή­ραν μέ­ρος στα κι­νή­μα­τα πού ση­μειώ­θη­καν στην Ο­θω­μα­νι­κή αυ­το­κρα­το­ρί­α α­πό τον 19ον αιώ­να. Σ’ αυ­τό,έ­παι­ξε ρό­λο η στε­νή ε­πα­φή με­τα­ξύ ο­θω­μα­νι­κού και ευ­ρω­πα­ϊ­κού ε­βρα­ϊ­σμού.

Η Φε­ντε­ρα­σιόν πέ­τυ­χε την έ­νω­ση Βουλ­γά­ρων και Ισ­ρα­η­λι­τών τυ­πο­γρά­φων, αλ­λά και τη συ­νερ­γα­σί­α Ισ­ρα­η­λι­τών, Ελ­λή­νων και Τούρ­κων κα­πνερ­γα­τών. Η Φε­ντε­ρα­σιόν πέτυ­χε α­κό­μη την έ­νω­ση Τούρ­κων και Ισ­ρα­η­λι­τών ξυ­λουρ­γών. Οι Ισ­ρα­η­λί­τες, μιμούμε­νοι τους Έλ­λη­νες και Τούρ­κους σο­σια­λι­στές, ε­ξέ­δω­σαν κι αυ­τοί ε­φη­με­ρί­δα με τον ί­διο τί­τλο «Ερ­γά­της», γραμ­μέ­νη στην Ι­σπα­νο­ε­βρα­ϊ­κή.

Την ελ­λη­νι­κή έκ­δο­ση του «Ερ­γά­τη»  δι­η­ύ­θυ­νε στην Α­θή­να ο Νι­κό­λα­ος Γιαν­νιός και ο Στ.Πα­πα­δό­που­λος. Στις 25 Μα­ΐ­ου του 1911, δε­κα­πέ­ντε «κα­θα­ροί σο­σια­λι­στές», ό­πως αυτοαποκαλούνταν, συ­γκε­ντρώ­θη­καν και α­πο­φά­σι­σαν την ί­δρυ­ση του «Σο­σια­λι­στι­κού Κέ­ντρου» στην Α­θή­να.  Οι Βαλ­κα­νι­κοί πό­λε­μοι ό­μως έ­γι­ναν αι­τί­α να δια­λυ­θούν οι σο­σια­λι­στι­κές ο­μά­δες της χώ­ρας, ε­πει­δή τα πε­ρισ­σό­τε­ρα μέ­λη στρα­τεύ­τη­καν και έ­τσι το κέ­ντρο βά­ρους της σο­σια­λι­στι­κής κί­νη­σης με­τα­φέρ­θη­κε στην πο­λυε­θνι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη, ό­που ο ελ­λη­νι­κός πλη­θυ­σμός α­πο­τε­λού­σε μειο­ψη­φί­α.  Ο ί­διος ο Γιαν­νιός πή­ρε μέ­ρος στις μά­χες που έ­γι­ναν στο Μπι­ζά­νι, στο Σα­ρα­ντά­πο­ρο, στο Κιλ­κίς και αλ­λού, και μά­λι­στα πα­ρα­ση­μο­φο­ρή­θη­κε για τη δρά­ση του. Το 1915, με το τέ­λος των Πο­λέ­μων, οι σο­σια­λι­στές άρ­χι­σαν να α­να­διορ­γα­νώ­νο­νται. 
Το “Σο­σια­λι­στι­κό Κέ­ντρο” που ίδρυσαν οι Έλληνες  πατριώτες  Σοσιαλιστές (εκείνοι  που πολέμησαν) τελικά   δεν κα­τάφερε  να υ­περ­κε­ρά­σει την ε­πιρ­ρο­ή της Εβραικής  “Φε­ντε­ρα­σιόν”. Η   Ο­κτω­βρια­νή Ε­πα­νά­στα­ση  ε­νίσχυσε α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο τις εβραιοκινούμενες  “διε­θνι­στι­κές τά­σεις” στα πλαί­σια του ελ­λη­νι­κού ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος. 

Η ε­πι­στο­λή του Γιαν­νιού 
 
Ο Νικ. Γιαν­νιός, σε με­γά­λη η­λι­κί­α και στο κλί­μα του Ψυ­χρού Πο­λέ­μου, το 1953, με μια ε­πι­στο­λή του προς την ε­φη­με­ρί­δα Έ­θνος, α­να­φε­ρό­ταν στο ξε­κί­νη­μα του ΚΚΕ και υ­πο­γράμ­μι­ζε τα α­κό­λου­θα: «Ι­δρυ­ταί του ΚΚΕ, τό­σον εις τας Α­θή­νας ό­σον και εις την Θεσ­σα­λο­νί­κην, ή­σαν Ισ­ρα­η­λί­ται ή κρυ­πτο­ε­βραί­οι Έλ­λη­νες, το δε κί­νη­μά των, παρ’ό­λα τα σο­σια­λι­στι­κά φαι­νό­με­να ή προ­σχή­μα­τα, ή­το ε­βρα­ϊ­κόν ε­θνι­κι­στι­κόν. Τού­το α­πο­δει­κνύ­ε­ται και α­πό την ε­κλο­γι­κήν σύ­μπρα­ξιν με τους Γού­δα-Γού­να­ρην και την α­ντί­θε­σίν του προς τον Βε­νι­ζε­λι­σμόν, ε­νώ ως γνω­στόν, οι σο­σια­λι­σταί πρέ­πει να συ­νερ­γά­ζο­νται με τα πλέ­ον προ­ο­δευ­τι­κά α­στι­κά κόμ­μα­τα ε­να­ντί­ον των πα­λαιο­κομ­μα­τι­κών και ο­πι­σθο­δρο­μι­κών. Το υ­πό την η­γε­σί­αν μου τό­τε Σο­σια­λι­στι­κόν Κέ­ντρον Α­θη­νών (έ­τος Ι­δρύ­σε­ως 1911) ου­δέν μέ­ρος έ­λα­βεν εις την ί­δρυ­σιν του ΚΚΕ. Του­να­ντί­ον, προ­σε­πα­θή­σα­μεν, με­τα­βά­ντες εις τα γρα­φεί­α του,ο­δός Ευ­ρι­πί­δου, ν’ α­πο­τρέ­ψω­μεν τους νε­ο­φώ­τι­στους κομ­μου­νι­στές α­πό του να προ­σχω­ρή­σουν εις την Μό­σχαν,  προ­βλέ­ψα­ντες ποί­α κρί­σις και ποί­α δει­νά ε­πε­ρί­με­ναν τον σο­σια­λι­σμόν της Ελ­λά­δος και την Ελ­λά­δα α­πό την σο­βιε­τι­κήν πα­ρερ­μη­νεί­αν του Μαρ­ξι­σμού. Δυ­στυ­χώς, τα σο­σια­λι­στι­κά μας ε­πι­χει­ρή­μα­τα δεν ει­ση­κού­σθη­σαν, ε­φό­σον η ε­βρα­ϊ­κή η­γε­σί­α εί­χε τους ι­δι­κούς της αν­θελ­λη­νι­κούς σκο­πούς, οι δε γύ­ρω αυ­τής Έλ­λη­νες προ­λε­τά­ριοι ή­σαν α­γράμ­μα­τοι και α­φε­λείς. Προ­σήλ­θα­μεν εν τού­τοις, ως μειο­ψη­φί­α, εις το πρώ­τον Σο­σια­λι­στι­κόν Συ­νέ­δριον (1918), η­γω­νί­σθη­μεν και πά­λιν, αλ­λ’α­πε­χω­ρή­σα­μεν εν τέ­λει δια να μη γί­νω­μεν όρ­γα­να της κομ­μου­νι­ζού­σης ε­βρα­ϊ­κής πλειο­ψη­φί­ας. Έ­κτο­τε, οι πα­λαιοί σο­σια­λι­σταί, ε­πο­λε­μή­σα­μεν και πο­λε­μού­μεν φα­νε­ρά και τί­μια τον Μπολ­σε­βι­κι­σμόν, κα­θώς και τους κα­το­πι­νούς δι­φο­ρού­με­νους“συ­να­γω­νι­στάς” του...»

Ένα εξαιρετικό video, για τους  Εβραιο Σιωνιστές  Μπολσεβίκους της  Ρωσίας και της  Ευρώπης, εδώ.

Μεταξύ αυτών ο Ρωσοεβραίος  Μπολσεβίκος Alexander Parvus, (το εβραϊκό του όνομα ήταν Israel Lazarevich Gelfand)  που υπήρξε στενός  συνεργάτης του επίσης Εβραίου Λένιν, αλλά  και ο  κορυφαίος οικονομικός και πολιτικός σύμβουλος των Νεότουρκων, που ενορχήστρωσε την γενοκτονία των (Χριστιανών) Αρμενίων. Αποκόμισε μεγάλα κέρδη από την εταιρεία με την οποία έκανε εισαγωγή όπλων στην Τουρκία. Τα όπλα αυτά χρησμοποιήθηκαν στην Γενοκτονία των Αρμενίων....

Βε­νι­ζέ­λος και Ισραηλιτική κοινότητα της Θεσσαλονίκης

 
Το θέ­μα των Ισ­ρα­η­λι­τών της Θεσ­σα­λο­νί­κης υ­πήρ­ξε μια πο­λι­τι­κή ε­μπει­ρί­α δυ­σά­ρε­στη για τον Βε­νι­ζέ­λο. Ε­νώ εί­χε φρο­ντί­σει για ζη­τή­μα­τα που τους α­φο­ρού­σαν,  ο ε­κλο­γι­κός σύλ­λο­γος των Ισ­ρα­η­λι­τών υ­πο­στή­ρι­ζε τους α­ντι­πά­λους του.

To  1934, η Ισ­ρα­η­λι­τι­κή κοι­νό­τη­τα της Θεσ­σα­λο­νί­κης α­πο­τε­λού­σε α­κό­μα υ­πο­λο­γί­σι­μη α­ριθ­μη­τι­κή δύ­να­μη (9.000 ψή­φοι). Η Θεσ­σα­λο­νί­κη εί­χε κα­τα­στεί πνευ­μα­τι­κή ε­στί­α της πα­γκό­σμιας ε­βρα­ϊ­κής δια­σπο­ράς. Η ει­κό­να δεν άλ­λα­ξε, ού­τε ό­ταν α­πω­θή­θη­καν οι Τούρ­κοι α­πό τους Έλ­λη­νες. Αλ­λά η ισ­ρα­η­λι­τι­κή κοι­νό­τη­τα α­ντέ­δρα­σε έ­ντο­να, ενάντια στις  προς τις ελ­λη­νι­κές αρ­χές και  στρά­φη­κε ε­να­ντί­ον των ελ­λη­νι­κών δυ­νά­με­ων υ­πο­στη­ρί­ζο­ντας ό­τι η ελ­λη­νι­κή πλευ­ρά «α­πει­λού­σε τα συμ­φέ­ρο­ντά της»... Ποιά ή­ταν αυ­τά τα συμ­φέ­ρο­ντα; Η α­ντί­λη­ψη ό­τι οι πρό­σφυ­γες, που εί­χαν εισ­ρεύ­σει ο­μα­δι­κά, εί­χαν ε­κτο­πί­σει τους Ισ­ρα­η­λί­τες α­πό τα ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά ο­χυ­ρά του ε­μπο­ρί­ου....

Έ­τσι, οι Ισ­ρα­η­λί­τες, στην πο­λύ με­γά­λη πλειο­ψη­φί­α τους, πή­ραν τη θέ­ση τους στον α­ντι­βε­νι­ζε­λι­σμό,  και ε­πη­ρέ­α­σαν και το νε­α­ρό ΚΚΕ, με το ο­ποί­ο εί­χαν ι­σχυ­ρούς δεσμούς. Η ψή­φος σχε­δόν δέ­κα χι­λιά­δων ψη­φο­φό­ρων στις κάλ­πες κα­τέ­λη­γε να δί­νει έ­να εί­δος «βέ­το», για την τε­λι­κή ε­κλο­γι­κή ε­τυ­μη­γο­ρί­α της Θεσ­σα­λο­νί­κης, στους Ε­βραί­ους της πό­λης.

Σε α­νοι­χτή ε­πι­στο­λή του προς το Ε­λεύ­θε­ρο Βή­μα στις 22 Σε­πτεμ­βρί­ου 1934, ο Βε­νι­ζέ­λος τό­νι­ζε:

«Έκα­μα ό,τι ή­το δυ­να­τόν κα­τά τα μα­κρά έ­τη της διοι­κή­σε­ώς μου δια να α­ντα­πο­κρι­θώ εις κά­θε νό­μι­μον αί­τη­μα των Ισ­ρα­η­λι­τών Θεσ­σα­λο­νί­κης, α­μέ­ρι­στον δε τους πα­ρέ­σχον την υ­πο­στή­ρι­ξίν μου και εις την Κοι­νω­νί­αν των Ε­θνών. Πλην των άλ­λων α­ρε­τών των,εί­ναι και ευ­φυέ­στα­τοι. Το σφάλ­μα των εις την πα­ρού­σαν πε­ρί­στα­σιν εί­ναι ό­τι θέ­λουν να δεί­χνουν υ­περ­βο­λι­κά ευ­φυείς, και ε­πί­στευ­σαν ό­τι, α­πο­τε­λού­ντες ό­χι α­πλώς θρη­σκευ­τι­κήν αλ­λά και ε­θνι­κήν μειο­νό­τη­τα, η­μπο­ρούν, α­νερ­χό­με­νοι εις 60 μό­νον χι­λιά­δας, να γί­νουν διαι­τη­ταί της τύ­χης ε­νός έ­θνους 7 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων. Ο κίν­δυ­νος  εί­ναι να γί­νουν μι­ση­τοί εις έ­να με­γά­λο τμήμα  της χώ­ρας....... Πολ­λοί εκ των Ιου­δαί­ων των ε­γκα­τε­στη­μέ­νων εις δια­φό­ρους ευ­ρω­πα­ϊ­κάς χώ­ρας έ­χουν α­φο­μοιω­θεί ε­θνι­κώς με τους λα­ούς... Και δια τού­το ό­ταν η σιω­νι­στι­κή κί­νη­σις ήρ­χι­σε να ε­πι­τεί­νε­ται, ε­τά­χθη­σαν α­ντι­μέ­τω­ποι προς αυ­τήν.  Αλ­λά το μέ­γα πλή­θος των Ισ­ρα­η­λι­τών ε­τά­χθη με τον σιω­νι­σμόν.......» 

«Αλ­λά ας εί­ναι λο­γι­κοί οι συ­μπο­λί­ται μας Ισ­ρα­η­λί­ται της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Ε­φό­σον α­πο­τε­λούν μειο­νό­τη­τα, ό­χι α­πλώς θρη­σκευ­τι­κήν αλ­λά και ε­θνι­κήν, ας αρ­κε­στούν εις την α­ντι­προ­σώ­πευ­σιν που τους α­σφα­λί­ζει εις τα νο­μο­θε­τι­κά σώ­μα­τα η α­ριθ­μη­τι­κή των δύ­να­μις. ΑΣ ΜΗ Ε­ΠΙ­ΔΙΩ­ΚΟΥΝ ΝΑ Ε­ΠΗ­ΡΕ­Α­ΖΟΥΝ ΤΑΣ ΤΥ­ΧΑΣ ΤΗΣ ΕΛ­ΛΑ­ΔΟΣ, πε­ρισ­σό­τε­ρον α­πό ό,τι τους δί­δει δι­καί­ω­μα η α­ριθ­μη­τι­κή των δύ­να­μις. Θα ή­το κρί­μα να έλ­θουν βο­η­θοί των ο­λί­γων ε­κεί­νων που ζη­τούν να δη­μιουρ­γή­σουν και εις την Ελ­λά­δα ο­ξύν α­ντι­ση­μι­τι­σμόν.......» Όλο το εξαιρετικό   άρθρο εδώ.

Ο πρώην Γενικός Γραμματεύς και βουλευτής του ΚΚΕ,  Ελ. Σταυρίδης, στο αποκαλυπτικότατο βιβλίο του «Τα παρασκήνια του ΚΚΕ» (Αθ. 1953 και ανατύπωσι 1988, έκδ. «Ελεύθερη Σκέψις») αναφέρει  ότι η:

«Σοσιαλιστική Φεντερασιόν», αποτελούμενη από υπέρ τα 2.000 μέλη, κατά 90% μορφωμένους Ε­βραίους, ταξιδεύσαντας εις την Ευρώπην και μορφωθέντας εκεί σοσιαλιστικώς. Αυτή ήτο πολιτική οργάνωσις των Εβραίων κυρίως, αλλά σοσιαλιστική, με σοβαράν πολιτικήν δράσιν, ακόμη από της εποχής της Τουρκοκρατίας. Ήτο συνδεδεμένη με το διε­θνές σοσιαλιστικόν κίνημα και απετέλει επισήμως τμήμα της Β' Σοσιαλιστικής Διεθνούς της Βέρνης εις τα συνέδρια της οποίας απέστελλε τακτικά τους αντιπροσώπους της.»

«Από του 1908 είχε συνεργασθή με τους Νεότουρ­κους, των οποίων το κέντρον ήτο η Θεσσαλονίκη, προς ανατροπήν του Σουλτάνου Χαμίτ  (εδώ διαγράφεται η συνεργασία  των Κομμουνιστών Εβραίων  της Θεσσαλονίκης  με τον ΕβραιοΜασώνο   Ιδρυτή των Νεότουρκων Εμμανουήλ Καράσσοhttp://esxatianasxesi.blogspot.gr/2012/09/emmanuel-carasso-t-carasso.html που ανέτρεψε το Σουλτάνο Χαμίτ Β’), και πολλά μέλη αυτής, εν οις και ο γνωστός μετέπειτα Αβραάμ Μπεναρόγια, μετέσχον του αγώνος των Νεότουρκων και εξεστράτευσαν εκ Θεσσαλονίκης κατά της Κωνσταντινουπόλεως και του Χαμίτ». («Τα παρασκήνια του ΚΚΕ» Ε. Σταυρίδη,  εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, 1953,  σελ. 14)

Στο βιβλίο του Ελ. Σταυρίδη, βλέπουμε  την εβραϊκή επιρροή πάνω στο ΚΚΕ. Κομμουνιστές βουλευτές και ανώτατα κομμουνιστικά στελέχη ήσαν εβραίοι π.χ. Βεντούρα, Κοέν, Αρντίττι, Πινχάς, Μπεναρόγια, Σουλάμ κ.λ.π.  Αγωνίζονταν για την εξασθένηση της Ελλάδας και για  την απόσπαση Ελληνικών εδαφών, κυρίως της Μακεδονίας.

Το 1927 οι εβραίοι βουλευτές υποκινούν την αυτονόμηση της Μακεδονίας. Ο Εισαγγελέας ζητά από τη βουλή την άρση  της ασυλίας τους, για να ασκήσει εναντίον τους ποινική δίωξη «ως επιζητούντων την απόσπασιν τμήματος της επικρατείας». Μαζί με τους εβραίους βου­λευτές κατηγορούνται και οι Έλληνες που ανήκαν στο ΚΚΕ.   Κατά την συζήτηση στη βουλή, οι εβραίοι αυθαδίασαν και υποστήριξαν την «ελευθερίαν των μειονοτή­των»! Άκρως εξοργιστικός ήταν  ο Ζακ Βεντούρα:

«Ο Βεντούρα, καθ’ α Εβραίος, μετέφερε το ζήτη­μα και ωμίλησεν ως εκπρόσωπος της ισραηλιτικής μειονότητας υπέρ των ελευθεριών των μειονοτήτων, τονίσας τελικώς ότι «εις την έννοιαν της αυτονομήσεως της Μακεδονίας περιλαμβάνεται ακριβώς η έν­νοια της ελευθερίας των μειονοτήτων!»  Φυσικά η Βουλή δεν επερίμενε ν' ακούση το πως οι Εβραίοι εννοούσαν την αυτονόμησιν της Μακεδονίας, αφού ταύτην θα την επεθύμουν και οι αστοί Εβραίοι και όχι μόνον οι κομμουνισταί τοιούτοι!» («Τα παρασκήνια του ΚΚΕ» Ε. Σταυρίδη,  εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, 1953,   σελ. 443).

Τελικά η βουλή, από 128 παρόντες έδωσε 98 καταδικα­στικές ψήφους στον Βεντούρα και 96 στον Σουλάμ. Οι σχέσεις εβραϊσμού - κομμουνισμού στην Ελλάδα είναι πασίγνωστες. Από το 1918 οι γνήσιοι σοσιαλιστές έχουν καταγγείλει ότι το ΚΚΕ υπήρξε εβραϊκό δημιούργημα, ό­πως  και  ο μαρξισμός, με σκοπό την εξυπηρέτηση των εβραϊκών συμφερόντων που ήθελαν την Ελλάδα  αδύναμη, μικρή και διαρκώς ταλαιπωρούμενη από  εσωτερικές έριδες. Το «Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθηνών» (που ιδρύθηκε το 1911) μέσω του προέδρου του  Ν. Γιαννιού πληροφορούσε  τους Έλληνες  ότι:

«Ιδρυταί του Κ.Κ.Ε. τόσον εις τας Αθήνας, όσον και εις την Θεσσαλονίκην, ήσαν Ισραηλίται ή κρυπτοεβραίοι Έλληνες, το δε κίνημά των, παρ' όλα τα σοσιαλιστικά φαινόμενα ή προσχήματα, ήτο εβραϊκόν εθνικιστικόν.  Προσήλθαμεν, εν τούτοις, ως μειοψηφία εις το πρώ­τον Σοσιαλιστικόν Συνέδριον (1918), ηγωνίσθημεν και πάλιν, αλλ' απεχωρήσαμεν εν τέλει δια να μη γίνωμεν όργανα της κομμουνιζούσης εβραϊκής πλειο­ψηφίας». (όπως. ανωτ. σελ. 13 και εφημ. «Έθνος» 17 Μαίου 1951)

Οι Έλληνες βουλευτές του ΚΚΕ ανησυχού­σαν, γιατί έβλεπαν  ότι οι εβραίοι χρησιμοποιούν το ΚΚΕ ως όργανό τους. Ο Ε. Σταυρίδης σημειώνει:

«Το ότι οι Εβραίοι απεδείχθησαν περισσότερον Ε­βραίοι και ολιγώτερον κομμουνισταί ή μάλλον το ότι απεδείχθη ότι οι Εβραίοι παραμένουν Εβραίοι και όταν ακόμη, είναι κομμουνισταί και απειθαρχούν εις το κόμμα προκειμένου να ψηφίσουν ομοε­θνείς των, προεκάλεσεν αγανάκτησιν».

Απεδείχθησαν δηλαδή πιό πολύ Εβραίοι παρά Κομμουνιστές, πόσο δε  μάλλον Εβραίοι  παρά   Έλληνες... Και σήμερα τα ίδια κάνουν,  με agenda  την Απόσχιση ξανά  της Μακεδονίας από την Ελλάδα, και την  επανίδρυση της Θεσσαλονίκης, ως «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων»...

Aelius Maximus

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/