Le Figaro: «Μοναδική πηγή ορυκτού πλούτου η Ελλάδα»

Από την Σοφία Τ. (τελικά δεν είμαστε μια φτωχή… χωρούλα με τεμπέληδες απολίτιστους «κολλημένους» στο παρελθόν κατοίκους όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν και το πράττουν από κοινού με τους ζηλόφθονους Ευρωπαίους. Ιδού γιατί «καίγονται» ΟΛΟΙ να «σωθούμε»!)
Επανέρχομαι για μια ακόμη φορά στο ζήτημα του ορυκτού πλούτου της πατρίδος μας, ελπίζοντας να καταλάβουν επιτέλους οι Έλληνες τί κρύβεται κάτω από τα πόδια τους  και να ξυπνήσουν πριν είναι πολύ αργά, στέλνοντας στον αγύριστο όλους αυτούς που μας ...έφεραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Όλους αυτούς που προσπαθούν σώνει και καλά να μας «σώσουν» και που στην ουσία μας έχουν  κηρύξει τον πόλεμο για τον έλεγχο όλων αυτών των υδρογονανθράκων και των σπάνιων στρατηγικών ορυκτών. 
Η Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύεται στη γαλλική(σχόλιο: ΚΑΜΙΑ ελληνική) εφημερίδα Le Figaro, είναι αποκαλυπτική. «Βάσει ερευνών και εξορύξεων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η χώρα κάθεται επάνω σε μία πλάκα με δεκάδες εξαιρετικά σπάνια ορυκτά με εφαρμογή στην βαριά βιομηχανία, αεροναυπηγική κλπ. τα οποία τα διαθέτει και σε μεγάλες ποσότητες». Η μοναδική παγκοσμίως ύπαρξη χουντίτη(υλικό που χρησιμοποιείται για την κατάσβεση πυρκαγιών και ως αντιπυρικό υλικό στις οικοδομές) στο υπέδαφός μας, η 1η θέση στην Ευρώπη στην προμήθεια βωξίτη, νικελίου, περλίτη και στην εξαγωγή ακατέργαστου μαγνησίου  και  ταυτόχρονα 2η στην Ευρώπη και 5η σε όλο τον κόσμο στην παραγωγή λιγνίτη, αποτελούν  σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα που σχολιάζει την έκθεση του ΟΗΕ, «μόνο έναν από τους άσσους που κρύβει η Ελλάδα στο… μανίκι της και που μπορεί να είναι η λύση εξόδου από την οικονομική κρίση».  Στην έκθεση του ΟΗΕ γίνετε επίσης αναφορά στον τομέα των εξορύξεων στην Ελλάδα, που αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας καθώς αντιπροσωπεύει το 3-5% του ΑΕΠ, ενώ απασχολεί επισήμως 20.000 και ανεπισήμως 60.000 εργαζομένους. Ειδικότερα, ο λιγνίτης προμηθεύει 21 σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλ. το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ότι το 2009 η συνολική παραγωγή του ορυκτού πλούτου ήταν περίπου 63 εκ τόνοι, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις υπολογίζεται ότι συνολικά οι πωλήσεις σε ορυκτά και μέταλλα ανέρχονται ετησίως στα € 2,5 δις. Βέβαια, η παραγωγή το 2009 σημείωσε σημαντική πτώση, που αποδίδεται στην ύφεση. Τη στιγμή που η παραγωγή βωξίτη, για παράδειγμα, το 2008 ανήλθε στους 2,1 εκ τόνους, το 2009 έπεσε στους 1,9. Ακόμη από την έκθεση του ΟΗΕ προκύπτει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σημαντικά αποθέματα σε ορυκτά, τα οποία η χώρα έχει πάψει να εκμεταλλεύεται ή δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με αυτά. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τον πηλό, τον ασβεστόλιθο, το σχιστόλιθο, την καολίνη και το γύψο. Επικαλούμενη Αμερικανούς αναλυτές η Γαλλική Figaro αναφέρει ότι οι προοπτικές στον τομέα των ορυκτών και των μετάλλων είναι καλές. Εκτιμά ότι η μεταλλευτική βιομηχανία θα πρέπει να ανακάμψει μέσα στο β’ εξάμηνο του 2013, ενώ σύμφωνα με άλλη εκτίμηση η ελληνική βιομηχανία έχει ήδη αρχίσει να «ανεβαίνει» εξαιτίας της μεγάλης διεθνούς ζήτησης των ελληνικών μετάλλων και ορυκτών και εν όψει των αποκρατικοποιήσεων που επίκεινται. Τέλος στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε 2 εταιρίες. Στην  ΛΑΡΚΟ, που παρά το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός νικελίου στην Ευρώπη και η απαίτηση των αεροναυπηγικών βιομηχανιών για το υλικό είναι τεράστια, η εταιρεία οδεύει προς κλείσιμο. Και στην ΔΕΗ, που παρ’ ότι εκμεταλλεύεται τεράστια ορυχεία λιγνίτη, είναι ζημιογόνος. http://olympia.gr