BACK TO THE...
Η τεχνική που χρησιμοποιείται για να δημιουργηθεί το αρχικό Δαμασκηνό ατσάλι είναι αντικείμενο ιστορικής έρευνας. Πολλές πρώτες ύλες του κράματος, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι μεταλλοτεχνίτες, δεν είναι πλέον γνωστές.
Σάββατο, 17 Απριλίου 2010
Δαμασκηνά σπαθιά
Το ατσάλι της Δαμασκού είναι ένα καυτά σφυρηλατημένο ατσάλι που χρησιμοποιήθηκε στη Μέση-Ανατολή περίπου από το 1100 έως το 1700 μ.Χ. Τα ξίφη της Δαμασκού ήταν θρυλικά για την αιχμηρότητα και τη δύναμή τους, και θεωρήθηκαν αποκρυφιστικά, ότι δηλαδή ήταν σε θέση να
κόψουν στη μέση άλλα σπαθιά, μεταξένια κλωστή στα δυο, ακόμα και βράχους.
κόψουν στη μέση άλλα σπαθιά, μεταξένια κλωστή στα δυο, ακόμα και βράχους.
Η τεχνική που χρησιμοποιείται για να δημιουργηθεί το αρχικό Δαμασκηνό ατσάλι είναι αντικείμενο ιστορικής έρευνας. Πολλές πρώτες ύλες του κράματος, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι μεταλλοτεχνίτες, δεν είναι πλέον γνωστές.
Το Δαμασκηνό ατσάλι προέρχεται από το ατσάλι Wootz, το οποίο φτιαχνόταν στην Ινδία και στη Σρι Λάνκα. Αργότερα εξαπλώθηκε στην Περσία. Από τον 3ο μέχρι τον 17ο αιώνα, η Ινδία έστελνε την πρώτη ύλη σε ράβδους στη Μέση Ανατολή για να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή των σπαθιών!
Στην Ευρώπη, πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι υψηλής ποιότητας ξίφη με δαμασκηνά μοτίβα είχαν παραχθεί με διάφορες τεχνικές συγκόλλησης, τουλάχιστον από τον 3ο αιώνα π.Χ. από τους Κέλτες και τα γερμανικά φύλα. Τα σύγχρονα Δαμασκηνά γίνονται με συγκόλληση από απανωτές στρώσεις λεπτού, διπλωμένου φύλλου ατσαλιού και το οποίο επιλέγεται για τις αισθητικές του ιδιότητες. Με ειδική λείανση και στίλβωση ώστε να προβληθούν οι πολλές στρώσεις του.
Τα μοτίβα στα πραγματικά Δαμασκηνά σπαθιά σχηματίζονται όταν ίχνη άνθρακα στροβιλίζονται στο μίγμα του καυτού ατσαλιού. Αυτά τα στοιχεία αλλάζουν τις ιδιότητες τους όταν ο χάλυβας επεξεργάζεται (σφυρηλατείται), δημιουργώντας έτσι τα σχέδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου